KELAM - ENİS BEHİÇ KORYÜREK ŞİİRLERİ
Kelâmın kelâmımla bir tek kelâm.
Bu bir tek kelâm oldu gerçek kelâm.
Bekaa nûru, Fânûs, dolmuş sana;
Onunçün doğar böyle yüksek kelâm.
Nidâ, sâz-ı dil tellerinden gelür;
En içten qelür, en derinden gelür...
Süleymân mı, Zer'ân mı, her kimse kim,
Bu, bir rûh-ı pâk ü berînden gelür...
O, Zât-ül-Meânî'nin ilhâmıdır;
Cemâl ü kemâlinden ikrâmıdır.
O Hurşîd-i A'zam ki etmiş tulû',
Ziyâ-pâş olan ses, O'nun nâmıdır.
Şu ömr-i muvakkat ki ru'yâ sana;
Ne gam, gelse âlâm-ı dünyâ sana?
Geçer taşradan darbe-i ıztırâb,
Doğarken sünûhât-ı ulyâ sana.
Sen, ey nüsha-yı mu'tenâ-yı kemâl,
Kelâmından aks eylesün Zül-Cemâl.
Sözün hüsn ü aşkın mezâmîridir;
Ne vehm ü füsûndur, ne şi'r ü hayâl.
— Huuu... Eyvallaah! Sâkin ol, Fânûs, rahât et! Eyvallaah!
(Vâridât-ı Süleyman)
İLGİLİ İÇERİK
ENİS BEHİÇ KORYÜREK HAYATI ve ESERLERİ