Kullanıcı Oyu: 0 / 5

Yıldız etkin değilYıldız etkin değilYıldız etkin değilYıldız etkin değilYıldız etkin değil
 

HASBİHALMEHMED AKİF ERSOY

Bugün yaşım otuz üç; ben demek otuz üç yıl 

Kapılmışım bu serab-ı hayata; hem de nasıl: 

Bütün kavafil-i âmâl önümde can berleb, 

Durur iken yine ben sîne çâk çâk taleb, 

Uzakta şöyle heyülâda görsem ümmidim 

Teşahhus etti sanır da hemen seğirtirdim! 

Hayale peyrev olup döndüğüm bu feyzada 

Değildi bir demim olsun belâdan âzâde 

Adım başında felâket; adım başında muhat 

Ne bir kenâr-ı selâmet; ne bir tarîk-ı necat 

Sağımda ağzını açmış amîk bir uçurum; 

Solumda inmede dehşetli bir kasırga hücum! 

Gidilse leyle-i âtî kadar karanlık çöl! 

Dönülse devre-i mâzî gibi kapanmış yol! 

Fakat tereddüde, ârâma var mıdır imkân? 

Sürüklenir gider elbette dalgaya kapılan. 

Uğraştım onca muhacimle bir zaman heyhat 

Sonunda tâb ü tüvânım kesildi bitti sebat 

Karardı gözlerim artık ne oldu bilmiyorum 

Açıldı pîş-i hayalimde başka bir uçurum 

Yuvarlanıp düşecektim o cah-ı muzlime ben 

Önümde nur-ı ilâhî gibi göründün sen 

Yarıp o zulmeti sâyende işte kurtuldum 

Dalâle doğru giderken reşâde doğruldum 

Göründü dîde-i hakbîne şimdi âlem-i ruh 

Uyandı leyle-i ruhumda bir sabah-ı fütuh 

Hayat namına ben gerçi sersericesine 

Dolaşmışım bu fezâ-yı hayâli bunca sene 

Fakat bugün o geçmiş demlerin nihâyetidir 

Hayat varsa benimçün bugün bidâyetidir 

Felekte ben de acep gün görür müyüm derken 

Sabah-ı sermede kalb eyledin leyâlimi sen 

Sen ey nigâhımı bîdâr eden ilâhî nur 

Kemâl-i feyzin ile olduğun zaman manzur 

Degişti sanki muhitim, açıldı başka cihan 

Çekildi ufkumu tazyik eden sehab-ı giran 

Baharlar uçuyor şimdi asümânımda 

Teraneler ötüyor tâ samîm-i cânımda 

Muhabbetin ne kadar mucizata mazharmış 

Bugün ben anlıyorum başka bir cihan varmış 

Gülzâr-ı hayalime suret veren musavver ruh 

Kitab-ı sineme bir bak ne dilfirib vuzuh 

İçinde gösteriyor âlem sabahatini 

O safhadan oku gel sen de kendi hikmetini 

Bu kâinatta görmekteyim bütün seni âh 

Biraz da gel edeyim sende kâinâta nigâh 

Ümidi, ye'si,maişet bela-yı hâilini 

Bu kârzâr cihânın bütün gavailini 

Hülasa her ne kadar kayd varsa cümlesini 

Hayalden silerek yazdım işte sade seni 

Bugün düşünm(üy)orum hiç kendi âtimi 

Düşünmek istemiş olsam da nerde kabil mi? 

Senin fezaları lebriz eden hayalinle 

Sığar mı başka endişe tenknâ-yı dile? 

Seninle başladı mâdâm bende feyz-i hayat 

Hüda bilir edemem bir de masivâ isbat 

 

Mehmed Âkif / 23 Mayıs 321 / 5 Haziran 1905 

SON EKLENENLER

Üye Girişi