AVNİ - AŞK İLE VİRAN EDEN GÖNLÜMÜ...
İSTEMEZ REDİFLİ GAZEL-AVNİ
1. Aşk ile vîrân eden gönlünü ma’mûr istemez
Hâtırın mahzûn eden bir lahza mesrûr istemez
2. Hâksâr olup hevâ ile gubâr olan gönül
Hâk-i râh-ı yârdan bir dem özün dûr istemez
3. Hoş gören âkil fenâ tavrını şöhret gözlemez
Künc-i uzlet isteyen kendüyü meşhûr istemez
4. La’l-i nâba meyi kılmaz bağrını pür-hûn eden
Dâmenin pür-eşk eden lûlû-yi mensûr istemez
5. Aşk nakdi bir hazînedir ona yoktur zevâl
Mâlik olan Avniyâ bir gence gencûr istemez
GÜNÜMÜZ TÜRKÇESİYLE
1. Aşk ile (bir defa) gönlünü viran eden (bir daha] onun bayındır ve şen olmasını istemez. (Ey sevgili) Senin aşkının derdiyle üzüntü çeken bir an bile mutluluk istemez.
Divan şiirinde aşk derdi, âşığa mutluluk verir. Âşık olmak bu dünyadaki en üst makamdır. Bunun getireceği sıkıntılara, sevgilinin eziyetlerine katlanmak âşık için aşkın olmamasından elbette daha iyidir.
2. (Aşk yüzünden) hava ile toprağa karışıp toz gibi (öteye beriye savrulan) gönül, sevgilinin yolunun toprağından bir an bile kendisinin uzak olmasını istemez.
Beyitte geçen hevâ kelimesi, hem hava hem de aşk anlamlarına gelir. Şair burada her iki anlamı hatırlatır şekilde kullanmıştır.
3. Aşkı yüzünden fena hallerini (veya yok olmayı) hoş gören akıllı kişi, şöhret peşinden koşmaz. Uzlet (insanlardan uzak tek başına yaşamayı) isteyen, meşhur olmayı istemez.
4. (Aşkı uğrunda) bağrını kanlar içinde bırakan kimse kırmızı renkli saf yakutu andıran dudaklara ilgi duymaz. Nitekim eteğini gözyaşı ile dolduran da dizi dizi inci gibi dişleri istemez.
5. Ey Avnî! Aşk parası, yok olmayan ve tükenmeyen bir hazinedir. Ona sahip olan başka hiç bir hâzinenin; bekçisi olmak istemez.
Aşk tükenmeyen bir zenginliktir. Dolayısıyla asıl zenginlik aşktır. Halbuki gelip geçici diğer hâzinelere sahip olmak onlara bekçilik yapmak gibidir.
Divan Şiirinden Seçmeler, A.Y.Saraç
- Önceki
- Sonraki >>
