Kullanıcı Oyu: 0 / 5

Yıldız etkin değilYıldız etkin değilYıldız etkin değilYıldız etkin değilYıldız etkin değil
 

HASTANIN DURUMU 

Dr. Paul Ruskin, öğrencileriyle yaşlanmanın psikolojik belirtileri konusunu işlerken, onlara şunları anlatır ders arasında: 

Hasta ne konuşuyor, ne de söylenenleri anlıyor. Bazen saatlerce anlaşılmaz şeyler geveliyor. Zaman, yer ya da kişi kavramı yok. Yalnız, nasıl oluyorsa, kendi adı söylendiğinde tepki veriyor. Son altı aydır onun yanındayım. Ne görünüşü için bir çaba sarf ediyor ne de bakım yapılırken yardımcı oluyor. Onu hep başkaları besliyor, yıkıyor ve giydiriyor. Dişleri yok, yiyeceklerin püre halinde verilmesi gerekiyor. Gömleği salyalarından dolayı sürekli leke içinde. Yürümüyor. Uykusu da düzensiz. Gece yarısı uyanıp çığlıklarıyla herkesi uyandırıyor. Çoğu zaman mutlu ve sevimli, fakat bazen ortada bir sebep yokken sinirleniyor. Biri gelip onu yatıştırana kadar da feryat figan bağırıyor... 

Dr. Ruskin, bunları anlattıktan sonra öğrencilerine böyle birinin bakımını üstlenmek isteyip istemeyeceklerini sorar. Öğrenciler bunu yapamayacaklarını söyler. 

Ruskin, kendisinin bunu büyük bir zevkle yaptığını ve onların da yapması gerektiğini söyleyince hepsi şaşırır. 

Daha sonra Ruskin, sözünü ettiği kişinin fotoğrafını dolaştırmaya başlar. 

Fotoğraftaki, doktorun altı aylık kızıdır. 

Dr. Ruskin, Amerikan Tıp Birliği Dergisi'ndeki makalesinde, (günümüzde çok yaşandığı gibi) gülünç bir yanlış anlamanın, insana nasıl tamamen farklı bir perspektif kazandıracağını anlatıyor.

 

SON EKLENENLER

Üye Girişi