AĞLAMAK-- ÖZDEMİR ASAF
Sevin ağlayabiliyorsan
Unutmanın kardeşidir ağlamak
Uyur uyanır yatağında duyguların
Düşüncenin kucağında hep çocuktur
Ağlamak.
ANMAK UNUTMAK - ÖZDEMİR ASAF
İki tür nokta var
Biri önüne ve ardına bakar,
Biri ardına bakmaz,
Ardını noktalar.
AŞKIM - ÖZDEMİR ASAF
ne yere ne göğe ismini yazdım
senin ismini aşkım kalbime
YAZDIM...
AŞK - ÖZDEMİR ASAF
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
ANAHTAR - ÖZDEMİR ASAF
Konuşmak susmanın kokusudur.
Ya sus-git, ya konuş-gel, ortalarda kalma.
Yalan korkaklığın tortusudur.
Dürüst kaba ol, eğreti saygılı olma.
AKIL GÖZÜ - ÖZDEMİR ASAF
seni bulmakdan önce aramak isterim
seni sevmekten önce anlamak isterim
seni bir yaşam boyu bitirmek değil de,
sana hep hep yeniden başlamak isterim
AN - ÖZDEMİR ASAF
Gülüş bir yanaşımdır bir öbür kişiye;
Birden iki kişiyi döndürür bir kişiye..
Anılarından kale yapıp sığınsa bile,
Yetmez yalnız başına bir ömür bir kişiye.
ANLAM - ÖZDEMİR ASAF
Sen bana
Sen desen de, demesen de olur.
Ama ben sana diyeceğim.
Düşün dur.
ADALET - ÖZDEMİR ASAF
İnsansız adalet olmaz
Adaletsiz insan olur mu?
Olur, olmaz olur mu!
Ama, olmaz olsun
BAĞLAÇ - ÖZDEMİR ASAF
Dünyanın en büyük ordusu iki kişidir,
En kalabalık kenti de bir kişi…
Başladığından beri onların bitmez savaşı
Evden eve taşınır durur o bir kişi.
BİLDİRİ - ÖZDEMİR ASAF
Bizler savaş ölüleriyiz,
Bundan böyle karşı-karşıya değiliz;
Bildiririz.
BİRİ - ÖZDEMİR ASAF
Ona seni anlattı,sana onu anlattı..
Başı ona anlattı,sana sonu anlattı..
Yarım yarım yaşayan darmadağın evlere
Birin ne kadar bütün olduğunu anlattı.
BİR ŞEYİN ADI - ÖZDEMİR ASAF
Önce, büyük büyük düşündüm;
Sonra büyük büyük yaşadım.
Ne varsa, onlar aldı.
Şimdi bana küçük bir ölüm kaldı.
BİR-BİR - ÖZDEMİR ASAF
Seni bende, beni sende arayorlar,
Beni senden, seni benden tanıyorlar,
Bir birim gibiyiz tümünün gözünde,
Yarım'larımızı bütün sanıyorlar.
BEKLE DEDİ - ÖZDEMİR ASAF
Bekle dedi gitti
Ben beklemedim, o da gelmedi...
Ölüm gibi bir şey oldu
Ama kimse ölmedi...
BİZ - ÖZDEMİR ASAF
Kuşlar uçmak için doğmuş;
Kemiklerinin boş olmasından anlayoruz.
Açık ve bilinen bir yönü yok insanların.
Onu biz yaratıyoruz.
BAĞLI - ÖZDEMİR ASAF
Beni öyle bir yalana inandır ki,
Ömrümce sürsün doğruluğu.
BİRİNCİ ŞİMDİ -ÖZDEMİR ASAF
Çocuklukta büyüktüm, oyunlara girmedim..
O bahçelerde kaldı oynanmamış oyunlar.
Ben şimdi anlıyorum oyunda çocukları;
Ne zaman, nerde, baksam, beni de oynuyorlar.
BAĞLILIK - ÖZDEMİR ASAF
Sevgisiz bir bağlılık...
Bu, insanı yaşaya yaşaya öldüren bir yaşamda sürükler.
Sevgiyle bağlılık...
Bu insanı öldüre öldüre yaşatan bir yaşamda sürdürür.
BİR –BİR
Seni bende, beni sende arıyorlar,
Beni senden, seni benden tanıyorlar,
Bir birim gibiyiz tümünün gözünde,
Yarmalarımızı bütün sanıyorlar.
BU SEVGİDİR - ÖZDEMİR ASAF
Onun güzelliğini herkes görüyorsa o bence az güzeldir.
Herkes biliyorsa o bence hiç güzel değildir.
Onun güzelliğini yalnız ben görüyorsam bu sevgidir.
Yalnız ben biliyorsam bu aşktır.
Hiç kimse görmüyorsa bu yalnızlıktır.
ÇİZİK - ÖZDEMİR ASAF
Geleceğim, bekle dedi, gitti..
Ben beklemedim, o da gelmedi.
Ölüm gibi bir şey oldu..
Ama kimse ölmedi.
ÇOCUKLARA - ÖZDEMİR ASAF
Yalan bile söylerken
Prensibim doğruluk
İsterim ki ben
Sen de öyle ol çocuk
ÇOK UZUN BİR ÖYKÜ - ÖZDEMİR ASAF
Kaçmasını öylesine
Uçmasını
Böylesıne
Unutmuş
Bir İnsan sesine
Gelip Konmuş
DENKLEM - ÖZDEMİR ASAF
Düşünürken kendimden başkasına inanmam.
İnanırsam ben senden başkasına inanmam.
İnanınca düşünür, yönelir sana doğru;
Seninle ikimizden başkasına inanmam.
DUVARA ASTIĞIM - ÖZDEMİR ASAF
Ölünceye kadar beni bekleyecekmiş,
Sersem.
Ben seni beklerken ölmem ki..
Beklersem.
DÜN SABAHA KARŞI - ÖZDEMİR ASAF
Dün sabaha karşı kendimle konuştum
Ben hep kendime çıkan bir yokuştum
Yokuşun başında bir düşman vardı
Onu vurmaya gittim kendimle vuruştum
DÜELLO - ÖZDEMİR ASAF
Her tomurcuk, bir çiçeğin uykusuna
Her çiçek, bir yemişin kuşkusuna
Her yemiş, bir böceğin korkusuna
Uykusuzca, kuşkusuzca, korkusuzca yürür
DO - ÖZDEMİR ASAF
Dün sabaha karsı kendimle konuştum
Ben hep kendime çıkan bir yokuştum
Yokusun basında bir düşman vardı
Onu vurmaya gittim kendimle vuruştum
EPİGRAM - ÖZDEMİR ASAF
Aşk, varlığında, yokluğunda belli olur.
Egemenlik, varlığında, yokluğunda belli olur.
Bir özgürlük var, sularca, havalarca olağan
Varlığında değil, yokluğunda belli olur.
GERÇEK DEĞER - ÖZDEMİR ASAF
Gerçek değer gelmesi boşluk dolduran değil;
Gitmesi boşluk yaratandır.
GÖZ
Bana senin için
O mu diye sordular
O değil dedim,
Anladılar.
GÜNBEGÜN - ÖZDEMİR ASAF
Güldüğümü görenler
Bana bakıyor,
Görüyorum..
Ağlasam geçer,
Biliyorum..
Ağlanmıyor.
İLK - ÖZDEMİR ASAF
Biri vardı, o ilk ağlamayı bulup
Herkesi güldüren.
Sonra da bunu unutup
Ağlarcasına gülen.
İSİMSİZ - ÖZDEMİR ASAF
Biri sana sorarsa;
Sana, beni sorarsa;
Gitti, der misin?
Gittiğimi söyler misin?
Gidiyorum ben sana
Benimle gider misin?
INCOGNITO - ÖZDEMİR ASAF
Seni görünce
Aynı anda geçer aklımızdan
Aynı düşünce..
Bir duvar gibi aramızda
KALAN - ÖZDEMİR ASAF
Bir şey kaldı gecelerden birinde
Senden.
Öncesinde bilinmemiş bir şey,
Silinmez bir ses gibi giden..
Kelimelerden büyük, kelimelerin içinde,
Bir şey kaldı senden
Yaşamalar’ın arasında kaçamaklı.
KIMILTI - ÖZDEMİR ASAF
Bir ışık vardı
Ben ona bakıyordum
O ışık sallanıyor sanıyordum.
Oysa hemen anladım,
Ki ben kımıldanıyordum.
Kİ - ÖZDEMİR ASAF
Yanılmıyorsam, saygılarla yalnızdım..
Saygılar duymasaydım, yanılmazdım..
Yaslanacak anılarım olsaydı,
Söyleye söyleye, böyle saklamazdım.
MUHASEBE - ÖZDEMİR ASAF
Kazandıklarım bitti, yitirdiklerim kaldı
Söylediklerim gitti, dinlediklerim kaldı
Bir bilmek ülkesinin, düşün iline vardım
Öğrettiklerim gitti, öğrendiklerim kaldı
MASA - ÖZDEMİR ASAF
Çağırdım geldiler
Oturmasalar olurdum
Oturdular oldum.
Anlamadılar.
MESAJ - ÖZDEMİR ASAF
Ölebilirim bu genç yaşımda,
En güzel şiirlerimi söylemeden götürebilirim.
Şimdi kavak yelleri esiyorken başımda,
Sevgilim,
Seni bir akşam-üstü düşündürebilirim.
NOKTASIZ - ÖZDEMİR ASAF
Biri gelir sorarsa
Beni sana sorarsa
Gitti der misin?
Gittigimi söyler misin?
Gidiyorum ben sana
Benimle gider misin?
O - ÖZDEMİR ASAF
Çalıyor o gözlerinden o uzun saçsız boyacı;
Gül-bombalı, atsız-arabasız, sakalsız boyacı.
Dudaklarında bir ıslık var, yakasında bir çiçek,
Solan renkleri boyamakta o boyasız boyacı.
O IŞIK - ÖZDEMİR ASAF
Ben yoksam, biliyorum, ben sende yokuz..
Sen yoksan, biliyorum, sen bende yokuz..
Ve de gözlerimizde bir o ışık.. ki..
O yoksa, biliyorum, biz bizde yokuz.
ÖZLEM - ÖZDEMİR ASAF
Ben seni seviyorum,
Gizlice..
El-pençe duruyorum,
Yüzüne bakıyorum,
Söylemeden
PEKİYİ - ÖZDEMİR ASAF
Ne sordularsa söyledim.
Ellerim değdi dedim,
Gözlerim değdi dedim.
Ne sordularsa söyledim.
SANA - ÖZDEMİR ASAF
Küçük çocuklar yapıp geceleri kendimden,
Seni öpsünler diye gönderiyorum sana.
Bana, kucaklarında seni getiriyorlar;
Ben de sonra o seni getiriyorum.
SUSMANIN İKİNCİ YÜZÜ - ÖZDEMİR ASAF
Şimdi bütün anmalar bir susmanın içinde..
Şimdi bütün susmalar bir odanın içinde..
Anlatmaya bir sözcük, bir bakış arıyorlar,
Önce sakladıkları, bir adamın içinde.
SESİN RENGİ - ÖZDEMİR ASAF
Ne zaman nereye gitmedimse,
Hiç kimseyi incitmedimse,
Konular birikti kendiliğinden;
Ben ne kadar biriktirmedimse.
SAÇLARI - ÖZDEMİR ASAF
Bilmiyorum ne vardı saçlarında..
Rüzgar mı delice eserdi,
Gözlerim mi öyle görürdü yoksa..
Saçlarının her hali hoşuma giderdi.
SON ŞİİR - ÖZDEMİR ASAF
Hastanede veya hapishanede
Hayatını yazma!
Sonunu bir merak eden çıkabilir
Hastanede her gece insan
Birkaç yaşam yitirebilir ya da yaşayabilir
Hapishanede ise her sabah.
SU - ÖZDEMİR ASAF
Kirli eller daha temiz.
Temiz elli
Kirli gönüllerden.
Ne dersiniz ?
ŞİİR - ÖZDEMİR ASAF
Sana bu güzellikler bizden kalsın,
Bugünlerden bir şeyler bizden kalsın..
Senden almak isterler,bizi söyle;
Geleni bize gönder,bizden alsın.
TOHUM - ÖZDEMİR ASAF
Öyle bir kelime söylesem ki diyorum,
Dışarıda bir başkası kalmasa.
UZUN KOŞU - ÖZDEMİR ASAF
Sana yeni ulaşan şimdi, eski bir bakıştan gelmedir.
Onun gözü senden öncedir, bir yalnız kalıştan gelmedir.
Senin şimdi duyduğun sıcak yaşamını onaran bu ses,
Çok ölümlü savaşlar kadar zorlu bir yarıştan gelmedir.
ULTRA - ÖZDEMİR ASAF
Bir kelimeye
Bin anlam yüklediğim zaman
Sana sesleneceğim.
ÜÇÜN - ÖZDEMİR ASAF
Bir kelime yanına bir kelime gelince,
Bir ses yanına bir ses gelince,
Bir insanın yanına bir insan gelince...
Büyürler, büyürler, ölümden önce.
YAKI - ÖZDEMİR ASAF
Özleyince anılarımdan çalmaktayım,
Düşlerime çalmaktayım anılarımdan..
Onlardan bir yakınan yok da,
Hırsızlar yakınıyor çaldıklarımdan.
YAŞAM -ÖZDEMİR ASAF
Sanırım görmediniz;
Şimdi şuradan geçti.
Yazık görmediyseniz,
Böcek gibi güzeldi.
YER - ÖZDEMİR ASAF
Bir yerde o varsa,
Onda da bir yer vardır.
Yer nerede ya da ne kadarsa;
O yoksa, yok kadardır.
Ama bir de o varsa,
Yer hem hep kadar, hem her kadardır.
YUVARLAĞIN KÖŞELERİ - ÖZDEMİR ASAF
Aşka gönül ile düşersen yanarsın.
Zeka ile düşersen kavrulursun.
Akıl ile düşersen çıldırırsın.
Duygu ile düşersen gülünç olursun.
Aşka düşmezsen kalabalığa karışırsın, ezilirsin.
Sersem sersem bakınıp durma bir yol seç.
2=1 - ÖZDEMİR ASAF
Kim o, deme boşuna...
Benim, ben.
Öyle bir ben ki gelen kapına;
Baştan başa sen.
2/1-1/2
Giderken bura için, gelince ora için,
Gününde ve geçende, kendince ora için
Sakladığın kendini böldün iki yarıma
İki kez yaralandın bir yarım yara için.
İLGİLİ İÇERİK
ÖZDEMİR ASAF HAYATI ve ESERLERİ
