ANEKDOT

1. Hikâye, roman, destan vb. gibi anlatma esasına bağlı eserlerde anlatılan büyük / esas olayın başlı başına bir bütünlük arz eden kısımlarına verilen isim. (Bkz. EPİZOT)

2. Geçmiş dönemlerde yaşayan insanların hayatlarından yansıyan, hatıralarından süzülüp gelen küçük ama ibretlik olayları, ilginç durumları anlatan kısa sözler, öykücükler. Bu türden anekdotlar, bir yönüyle nükte ve lâtifelere benzerler. Denebilir ki, nükte ve lâtifeye göre, anekdotlarda anlatılanlar daha bir gerçekliğe yalandır; yaşanmışlığı daha çoktur ve ciddiyeti ağır basar. Nükte ve lâtifenin yaşanmışlığı, sahihliği daha zayıftır. Bunlarda dile getirilen espriler ‘sulandırılmış’ hayat parçalarıdır bir bakıma. Öte yandan, anekdotun ‘güldürmek’ gibi bir öncelikli amacı da yoktur. 

Kaynak: Turhan KARAKAŞ, Edebiyat Terimleri Sözlüğü