YUNUS EMRE- HAK BİR GÖNÜL VERDİ BANA
Hak bir gönül verdi bana
Ha demeden hayrân olur
Bir dem gelir şâdi olur
Bir dem gelir giryân olur
Bir dem sanasın kış gibi
Şol zemheri olmuş gibi
Bir dem beşaretten doğar
Hoş bağ ile bostan olur.
Bir dem gelir söyleyemez
Bir sözü şerh eyleyemez
Bir dem dilinden dür döker
Dertlilere derman olur
Bir dem çıkar Arş üzere
Bir dem iner tahtesserâ
Bir dem sanasın katredir
Bir dem taşar umman olur.
Bir dem cehalette kalır
Hiç nesneyi bilmez olur.
Bir dem dalar hikmetlere
Calinus-u Lokman olur.
Bir dem div olur yâ peri
Viraneler olur yeri
Bir dem uçar Belkıys ile
Sultan-ı ins ü cân olur
Bir dem varır mescidlere
Yüz sürer anda yerlere
Bir dem varır deyre girer
İncil okur, ruhban olur.
Bir dem gelir İsa gibi
Ölmüşleri diri kılar
Bir dem girer kibr evine
Fir'âvn ile Hâman olur.
Bir dem döner Cebrail'e
Rahmet saçar her mahfile
Bir dem gelir gümrâh olur
Miskin Yunus hayrân olur.
YUNUS EMRE
AHMET KABAKLI, (Türk Edebiyatı, Kasım 1989)
İLGİLİ İÇERİK
YUNUS EMRE -SORDUM ÇİÇEĞE AÇIKLAMASI
